'de gebluste vulkaan'
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg josine
07 Mei 2015 | Spanje, Cortes de Pallás
Venta Gaeta, el 7 de mayo en anno 2015, na Christus,
tjonge jonge, diejen Christus nog aan toe, dat waren 2 beklimmingen in de 1… met de Kogamyata tandem gegarandeerd 15 km loopes.. heerlijk afzien, loeiheet, zweet overal uit komend, ook daar waar je denkt dat je niet kunt zweten, tjonge jonge… zelfs Josine zat achterop te puffen.. heeeeerluk… In het begin had Mio spatjes… op de kaart stond ook een klein weggetje, maar dan opeens hebben ze daar dwars over heen een nieuwe weg aangelegd en dan sta je daar, geen verbinding tussen dat kleine weggetje en die nieuwe, zelfs een hekwerk daartussen… dus nu de Mio maar even Mio gelaten en een stuk op de kaart gereden… omdat we toch van het padje af waren, even een wandeling van 1 km bergop gemaakt, vlgs. het bordje de ‘ruta volcánica’, naar de Volcán Cerro de Agras op 527 boven A.P. gelegen. Een echte vulkaankrater en nadat Josine het laatste gloeiende kooltje had uitgeplast, durfde ze op de rand van de krater te gaan zitten… Tijdens de wandeling naar boven regelmatig gepuf en opmerkingen van ‘de camino loape is niks veur mich’ tot tijdens de afdaling ‘ik geleuf dat ich eine diesel ben, begin stjets baeter te loape’.. Tijdens de afdaling nog een hagedis op de foto gezet en naar Arnhem gewatsapted en waarvan Niek even later zei: “een slang, maar dat is een neppe”...Van boven af een schitterend uitzicht over waar die 2 rivieren bij elkaar komen, bij Cofrentes dusse.
Verder op de fiets en de beklimming naar de 2-de bergrug was schitterend, van daarboven een laatste blik op Cofrentes en weer verder.. een deel via de grotere vrij nieuwe N 330, niet druk, en dan, vanuit Cofrentes, de eerste afslag richting La Cabezuela, Vinuoles, Los Herreros en nu zitten we te lunchen in een restaurantje met dezelfde naam als het plaatsje “Venta Gaeta” en die gespecialiseerd is en vlees, worst (eentje voor Pim gekocht) en maaltijden.. voor ons nu een salada mixta en enkele cola's zero blikjes als aanvulling op het verloren gegane vocht. De tandem trekt weer bezoek en een van de 2 wielrenners die ook zitten te lunchen, stellen wat vragen over de accu’s en vertellen ons dat we, op weg naar Bunol, nog 1 klim hebben en dat het daarna voornamelijk bergaf gaat… dat weten we dan ook alweer.. nog even spijs-verteren en wat kletsen met de eigenaar over hoe die met zijn handen die worstjes van Pim gemaakt heeft en dan weer voor het laatste stukkie waarover later meer.
hasta luego,
El Jefe,
p.s. Pim: ich waor blie dat dae voetbalwedstriet waor aaafgeloapen… koos ich haevisj… waor zo van slaaag aaaf dat veer nog 18 km extra gerejen hubbe.. Bie os hingt zoget neet naeve de TV!..
tjonge jonge, diejen Christus nog aan toe, dat waren 2 beklimmingen in de 1… met de Kogamyata tandem gegarandeerd 15 km loopes.. heerlijk afzien, loeiheet, zweet overal uit komend, ook daar waar je denkt dat je niet kunt zweten, tjonge jonge… zelfs Josine zat achterop te puffen.. heeeeerluk… In het begin had Mio spatjes… op de kaart stond ook een klein weggetje, maar dan opeens hebben ze daar dwars over heen een nieuwe weg aangelegd en dan sta je daar, geen verbinding tussen dat kleine weggetje en die nieuwe, zelfs een hekwerk daartussen… dus nu de Mio maar even Mio gelaten en een stuk op de kaart gereden… omdat we toch van het padje af waren, even een wandeling van 1 km bergop gemaakt, vlgs. het bordje de ‘ruta volcánica’, naar de Volcán Cerro de Agras op 527 boven A.P. gelegen. Een echte vulkaankrater en nadat Josine het laatste gloeiende kooltje had uitgeplast, durfde ze op de rand van de krater te gaan zitten… Tijdens de wandeling naar boven regelmatig gepuf en opmerkingen van ‘de camino loape is niks veur mich’ tot tijdens de afdaling ‘ik geleuf dat ich eine diesel ben, begin stjets baeter te loape’.. Tijdens de afdaling nog een hagedis op de foto gezet en naar Arnhem gewatsapted en waarvan Niek even later zei: “een slang, maar dat is een neppe”...Van boven af een schitterend uitzicht over waar die 2 rivieren bij elkaar komen, bij Cofrentes dusse.
Verder op de fiets en de beklimming naar de 2-de bergrug was schitterend, van daarboven een laatste blik op Cofrentes en weer verder.. een deel via de grotere vrij nieuwe N 330, niet druk, en dan, vanuit Cofrentes, de eerste afslag richting La Cabezuela, Vinuoles, Los Herreros en nu zitten we te lunchen in een restaurantje met dezelfde naam als het plaatsje “Venta Gaeta” en die gespecialiseerd is en vlees, worst (eentje voor Pim gekocht) en maaltijden.. voor ons nu een salada mixta en enkele cola's zero blikjes als aanvulling op het verloren gegane vocht. De tandem trekt weer bezoek en een van de 2 wielrenners die ook zitten te lunchen, stellen wat vragen over de accu’s en vertellen ons dat we, op weg naar Bunol, nog 1 klim hebben en dat het daarna voornamelijk bergaf gaat… dat weten we dan ook alweer.. nog even spijs-verteren en wat kletsen met de eigenaar over hoe die met zijn handen die worstjes van Pim gemaakt heeft en dan weer voor het laatste stukkie waarover later meer.
hasta luego,
El Jefe,
p.s. Pim: ich waor blie dat dae voetbalwedstriet waor aaafgeloapen… koos ich haevisj… waor zo van slaaag aaaf dat veer nog 18 km extra gerejen hubbe.. Bie os hingt zoget neet naeve de TV!..
-
07 Mei 2015 - 21:51
Pardre Gerardo:
Kreeg ik (Padre / Sancho) vandaag toch een ansichtkaart van mijn speciale vriend uit Spanje. Een schitterende foto van mij en Don Quichot tijdens een van onze reizen. Daarbij werd ik vandaag, nu ik eindelijk weer even de tijd neem om de verslagen te lezen, verrast met schitterende foto's van de beroemde windmolens, die Don Quichot en zijn vriend Sancho beroemd hebben gemaakt.
De daarbij behorende beelden van het duo maakten het verhaal compleet en ik zat in gedachten weer op de fiets, samen met Sjef onderweg van Burgos naar Valencia, waar we een aantal (zelfs nog 1 extra) schitterende dagen hebben gehad.
Ik hoop dat jullie daar aangekomen ook zo gastvrij verwelkomd worden en dito mooie dagen zullen hebben. Trudy heeft net al op de satellietfoto's zitten kijken hoe mooi de drooggelegde rivierbedding is die dwars door de stad loopt. (Ik denk het enige goeie in Spanje wat aan Franco herinnert.)
En ja.... Madre Troedie en ik hadden een schitterend feest, afgelopen vijf mei met naar mijn idee de lekkerste paella ooit gegeten; zeker beter als die wij samen aten tijdens onze 'extra'dag in Valencia. Vermoedelijk was die van een pakje Knorr of zo. Tuurlijk werd het een familie Goijer feest dat eigenlijk tussen acht en negen uur zou stoppen. Dus de laatste gasten vertrokken of vleiden zich neer rond 00.30 uur. Enkelen waren een beetje aangeschoten en deze jonge held had bijna de hele dag water en jus gedronken. Ja d'r moet er 1 de kop bij houden wah!? Hierdoor kon ik de volhgende dag gewoon om half zeven opstaan en om acht uur de tent open gooien.
Beter nog deed het onze goede vriend Frans, die ze rond drie uur bij Piet naar buiten hebben mogen vegen, waarna hij met zijn dinnetje huiswaarts ging en na enig oponthoud tegen vieren konden gaan slapen. Ook hij stond om zeven uur op om aan het werk te gaan. Kijk dat zijn de ECHTE HELDEN!!
Sjef en Josine nog een schitterende toch naar Valencia toegewenst. Ik ben superjaloers en mis jullie alle twee. Tot vlug!
PADRE -
08 Mei 2015 - 21:09
Pim:
Wat is eigenlijk de reden waarom ik geassocieerd wordt met een worst? Hoe is dat ontstaan?
Jullie hoeven echt niet altijd worsten te kopen voor mij, want dan moet ik die weer opeten...ik krijg er nachtmerries van....en of dat goed is voor mijn cholesterol waag ik te betwijfelen....tog bedankt dat jullie aan me denken en tot de 16e in Merzenich...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
