'deels zonder Mio'
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg josine
04 Mei 2015 | Spanje, La Roda
San Clemente, 04 mayo 2015, a las doce y media
Bij het opzadelen van de tandem kom ik tot de ontdekking dat Mia’s Mio bijna leeg is… vergeten op te laden… dit kan alleen door hem aan een werkende lap-top te koppelen, idem als de e-reader van Josine… dus verlengden we het verblijf in Insula Barataria met een half uur in de hoop dat Mio dan weer in staat zou zijn om ons tenminste op weg te helpen.. Verder een goede nacht achter de rug, werd vanochtend weer vroeg wakker en kon de gedachte niet los laten dat ik gisteren bij booking.com iets verkeerd gedaan had en dat bleek ook zo te zijn… geen problemen, eerst geannuleerd en opnieuw geboekt, nu op de juiste data… daarna ontbijtje genomen, wat niet zo uitgebreid was als dat van Don Juan van gisteren in Villa de Don Fabrique. Even dus daarna nog een ½ uurtje spijsverteert op bed, al feudend met Josine en die schone zus uut Saoedi-Arabië.. Daarna met de iets gevulde Mio op weg… Belmonte uut… weer wat km extra’s, duurde namelijk weer ff eer we de juiste weg gevonden hadden die Mio goed vond en Mia moest ook nog wakker worden… Eenmaal buiten Belmonte nog een maal omgekeken en verder over een mooie eenzame weg, midden door een woest gebied.. in de berm de mooiste kleuren onkruid… we konden het niet nalaten om van enkelen een stukje mee te nemen om te zien of deze in onze onkruidentuin aanslaan.. Via de mooie CM 3009 naderden we een klein dorpje, toen Josine opeens riep dat Mio’s accu leeg was… Wat nu links en/of rechts af??; even het dorp in en daar even op een bord gekeken en een werkende Spanjaard even van zijn werk af gehouden en gevraagd of onze richting de goede was.. klopte inderdaad.. Gisteren tijdens de werkvoorbereiding had ik gezien dat we in het begin van de tocht van vandaag (80km) 2 kleine klimmetjes hadden en die hadden we net voor dat dorpje erop zitten, dus vanaf nu zou het alleen maar geleidelijk dalen zijn… over die nu beter geasfalteerde en iets drukker wordende CM 3009, steeds zoals Josine van die noemde ‘hidden dips’.. heuveltje af-heuveltje op - heuveltje af etc. richting Clemente. Over die kaarsrechte weg zagen we al van verre de kerktoren van Clemente liggen.. 12.30 horas, tijd voor een lunch; we reden naar el centro ciudad en stalden de tandem voor een van de mooiste gebouwen in San Clemente, het zeer oude ayuntamiento (uit 1535) waar ook het VVV kantoor gevestigd was en onze stempelkaart vulden. Er tegenover, de kerk, deur open.. Wist al van te voren dat Josine,na de lunch, ‘een kaarsje ging opsteken’ en zowaar het geschiedde.. een ritueel overgenomen van Ma van de Bergh..(denk dat Josine dat alleen maar doet, misschien Paul nog?)
Zo meteen verder met een iets gevulde Mio, richting La Roda, eindpunt van vandaag.
La Roda, a las 15.00 horas..
Op een terrasje smaakte de cola en even later, toen ik vernomen had dat het hotel op loopafstand gelegen was, de Estrella weer goed.. Het tweede deel de laatste 40 km verliep goed, geen discussie punten onderweg tegengekomen, mooie rechte wegen en de Mio hield het tot het einde.. De tocht verliep weer via rustige weggetjes, langzaam maar zeker bergafwaarts.. met overal wijnvelden, zo ver als je kunt kijken. Denk dat ik diejen Robert de Winter het komende jaar vino blanco de la Mancha laat bezorgen. Bergafwaarts want je ziet dan in de verte een grote vlakte liggen terwijl de weg die daarheen leidt, langzaam op en neer gaat met de reeds beschreven ‘hidden dips’. Het laatste stuk vlakke weg verliep langs een drukkere N zoveel weg.. gelukkig maar enkele km. want die vrachtwagen wielen zijn groot als ze zo naast je opduiken… Op de plaza mayor dus plaatsgenomen en ff bijgekomen.. Toen op zoek naar het Hotel ‘Flor de la Mancha’ genaamd waarom zie je wel op de foto’s. De blik uit het raam zal morgen niet veel opleveren.. Even in het camino de Levante gids gekeken wat er in La Roda te doen is … aanbevolen wordt om door de straten te wandelen intussen en al je leugens van de laatste tijd te verzamelen en dan ‘la Iglesia de Salvador met zijn kapelletje van de onbevlekte ontvangenis’ deze op te biechten. Een kerk die verder nog enkele bezienswaardigheden in petto heeft o.a. een stenen altaar uit een stuk. Dan staat er ook nog vermeld dat als je dit plaatsje bezoekt je niet moet vergeten ‘Miguelitos’ te nuttigen, volgens Josine gebakjes van bladerdeeg… weer de nodige caloriën de verkeerde kant op… maar alleh, morgen een flinke bergetappe.. dat mot kunne… Toen we op dat terrasje zaten namen ook 2 dames even verder op plaats, een stevige forse tante en eentje een stuk kleiner in formaat en ik hoorde af en toe het woord tandem vallen.. toen we wilden opstappen, sprak de struise ons op zijn Spaans aan en toen ze vernam dat wij Holandés waren, ging ze meteen over in Vlaams.. Zij liepen de Camino, waren 14 dagen geleden in Valencia gestart en liepen niet helemaal tot SdC maar tot in Zamora.. wat wetenswaardigheden uitgewisseld, oa. Juan in Villa de la Fabrique geadviseerd… en zij waren vanaf nu van plan geen Albergues meer te nemen, de laatste was een sporthal geweest met als matras zo’n mat van de sporthal.. sanitair etc. was wel goed, het was schoon, maar geslapen hadden ze niet veel.. Nog wat gepraat over hoe lopen is en gevraagd hoeveel water ze meenamen met name op die stukken waar je dus 30 geen hond ziet, niets tegenkomt…. het bleek dat de struise niet zonder water kon, hoofde niets te eten en haar vriendin net andersom.. die kon best zonder drinken, móest echter altijd iets te eten bij zich hebben… duidelijk een stel dat goed bij elkaar past.. op ieder potje past een deksel…
Net gedouched, weer fris, zit ik nu dit verslag te typen terwijl Mio en de e-reader van Josine weer opgeladen worden, zodat de eerste morgen en de tweede zometeen weer dienst kan doen als Josine weer afgedroogd is….
Even dus mijn leugens bij elkaar gaan zoeken dan naar de kerk en enkele ‘Miguelitos’ nuttigen
Bij het opzadelen van de tandem kom ik tot de ontdekking dat Mia’s Mio bijna leeg is… vergeten op te laden… dit kan alleen door hem aan een werkende lap-top te koppelen, idem als de e-reader van Josine… dus verlengden we het verblijf in Insula Barataria met een half uur in de hoop dat Mio dan weer in staat zou zijn om ons tenminste op weg te helpen.. Verder een goede nacht achter de rug, werd vanochtend weer vroeg wakker en kon de gedachte niet los laten dat ik gisteren bij booking.com iets verkeerd gedaan had en dat bleek ook zo te zijn… geen problemen, eerst geannuleerd en opnieuw geboekt, nu op de juiste data… daarna ontbijtje genomen, wat niet zo uitgebreid was als dat van Don Juan van gisteren in Villa de Don Fabrique. Even dus daarna nog een ½ uurtje spijsverteert op bed, al feudend met Josine en die schone zus uut Saoedi-Arabië.. Daarna met de iets gevulde Mio op weg… Belmonte uut… weer wat km extra’s, duurde namelijk weer ff eer we de juiste weg gevonden hadden die Mio goed vond en Mia moest ook nog wakker worden… Eenmaal buiten Belmonte nog een maal omgekeken en verder over een mooie eenzame weg, midden door een woest gebied.. in de berm de mooiste kleuren onkruid… we konden het niet nalaten om van enkelen een stukje mee te nemen om te zien of deze in onze onkruidentuin aanslaan.. Via de mooie CM 3009 naderden we een klein dorpje, toen Josine opeens riep dat Mio’s accu leeg was… Wat nu links en/of rechts af??; even het dorp in en daar even op een bord gekeken en een werkende Spanjaard even van zijn werk af gehouden en gevraagd of onze richting de goede was.. klopte inderdaad.. Gisteren tijdens de werkvoorbereiding had ik gezien dat we in het begin van de tocht van vandaag (80km) 2 kleine klimmetjes hadden en die hadden we net voor dat dorpje erop zitten, dus vanaf nu zou het alleen maar geleidelijk dalen zijn… over die nu beter geasfalteerde en iets drukker wordende CM 3009, steeds zoals Josine van die noemde ‘hidden dips’.. heuveltje af-heuveltje op - heuveltje af etc. richting Clemente. Over die kaarsrechte weg zagen we al van verre de kerktoren van Clemente liggen.. 12.30 horas, tijd voor een lunch; we reden naar el centro ciudad en stalden de tandem voor een van de mooiste gebouwen in San Clemente, het zeer oude ayuntamiento (uit 1535) waar ook het VVV kantoor gevestigd was en onze stempelkaart vulden. Er tegenover, de kerk, deur open.. Wist al van te voren dat Josine,na de lunch, ‘een kaarsje ging opsteken’ en zowaar het geschiedde.. een ritueel overgenomen van Ma van de Bergh..(denk dat Josine dat alleen maar doet, misschien Paul nog?)
Zo meteen verder met een iets gevulde Mio, richting La Roda, eindpunt van vandaag.
La Roda, a las 15.00 horas..
Op een terrasje smaakte de cola en even later, toen ik vernomen had dat het hotel op loopafstand gelegen was, de Estrella weer goed.. Het tweede deel de laatste 40 km verliep goed, geen discussie punten onderweg tegengekomen, mooie rechte wegen en de Mio hield het tot het einde.. De tocht verliep weer via rustige weggetjes, langzaam maar zeker bergafwaarts.. met overal wijnvelden, zo ver als je kunt kijken. Denk dat ik diejen Robert de Winter het komende jaar vino blanco de la Mancha laat bezorgen. Bergafwaarts want je ziet dan in de verte een grote vlakte liggen terwijl de weg die daarheen leidt, langzaam op en neer gaat met de reeds beschreven ‘hidden dips’. Het laatste stuk vlakke weg verliep langs een drukkere N zoveel weg.. gelukkig maar enkele km. want die vrachtwagen wielen zijn groot als ze zo naast je opduiken… Op de plaza mayor dus plaatsgenomen en ff bijgekomen.. Toen op zoek naar het Hotel ‘Flor de la Mancha’ genaamd waarom zie je wel op de foto’s. De blik uit het raam zal morgen niet veel opleveren.. Even in het camino de Levante gids gekeken wat er in La Roda te doen is … aanbevolen wordt om door de straten te wandelen intussen en al je leugens van de laatste tijd te verzamelen en dan ‘la Iglesia de Salvador met zijn kapelletje van de onbevlekte ontvangenis’ deze op te biechten. Een kerk die verder nog enkele bezienswaardigheden in petto heeft o.a. een stenen altaar uit een stuk. Dan staat er ook nog vermeld dat als je dit plaatsje bezoekt je niet moet vergeten ‘Miguelitos’ te nuttigen, volgens Josine gebakjes van bladerdeeg… weer de nodige caloriën de verkeerde kant op… maar alleh, morgen een flinke bergetappe.. dat mot kunne… Toen we op dat terrasje zaten namen ook 2 dames even verder op plaats, een stevige forse tante en eentje een stuk kleiner in formaat en ik hoorde af en toe het woord tandem vallen.. toen we wilden opstappen, sprak de struise ons op zijn Spaans aan en toen ze vernam dat wij Holandés waren, ging ze meteen over in Vlaams.. Zij liepen de Camino, waren 14 dagen geleden in Valencia gestart en liepen niet helemaal tot SdC maar tot in Zamora.. wat wetenswaardigheden uitgewisseld, oa. Juan in Villa de la Fabrique geadviseerd… en zij waren vanaf nu van plan geen Albergues meer te nemen, de laatste was een sporthal geweest met als matras zo’n mat van de sporthal.. sanitair etc. was wel goed, het was schoon, maar geslapen hadden ze niet veel.. Nog wat gepraat over hoe lopen is en gevraagd hoeveel water ze meenamen met name op die stukken waar je dus 30 geen hond ziet, niets tegenkomt…. het bleek dat de struise niet zonder water kon, hoofde niets te eten en haar vriendin net andersom.. die kon best zonder drinken, móest echter altijd iets te eten bij zich hebben… duidelijk een stel dat goed bij elkaar past.. op ieder potje past een deksel…
Net gedouched, weer fris, zit ik nu dit verslag te typen terwijl Mio en de e-reader van Josine weer opgeladen worden, zodat de eerste morgen en de tweede zometeen weer dienst kan doen als Josine weer afgedroogd is….
Even dus mijn leugens bij elkaar gaan zoeken dan naar de kerk en enkele ‘Miguelitos’ nuttigen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
