'Unos molinos de viento'

Belmonte, 03-05-2015, a las tres de la tarde.

Doel op tijd bereikt, het waren geen 52 km zoals ik berekende maar 67,5 waarschijnlijk omdat we van het padje zijn afgegaan en hier in Belmonte nog even bergje op en bergje af (Belmonte) hebben moeten zoeken naar ons onderkomen van vandaag.. Insula Barataria, een Casa Rural dat in feite een lux vakantie huis is en nu leeg staat en dat je in het geheel kunt huren en per kamer… wij zijn op dit moment de enige bewoners.. het is echt een mooie luxe kamer die we gehuurd hebben voor una noche..
Maar nu eerst het verslag van de reis hoe we er gekomen zijn, wederom mooi fiets weer, er hangt een sluierbewolking, dus echt strak blauw is het niet en het waait een beetje uit het westen..
Vertrokken tegen 9.30 horas, uitgezwaaid door Juan, na eerst in zeer uitgebreid ontbijt genuttigd te hebben, het kon niet op, echt de service in deze casa rural was op het overdrevene af… hij wilde steeds meer dan zijn best doen, kwam b.v. om de zoveel minuten vragen of we nog koffie wilden terwijl de kopjes leeg waren… We troffen die Fransoos nog die vertelde gisteren in een restaurant te hebben gegeten en daar nog lang op zijn beurt moest wachten was pas tegen 23.30 in bed beland en was daarom om 8.30 nog niet vertrokken. Wij hebben hem uitgezwaaid en zijn toen gaan ontbijten; daarna alles gepakt en gezakt en vertrokken ook wij richting La Puebla de Almoradiel, dat we op de CM 410 links lieten liggen; in Quintanar de la Orden even een stop, voor een bakje koffie en even gekeken of ik de Mio weer aan de praat kreeg.. lukte niet, deed niet wat ik wilde...daarna even moeten zoeken naar de juiste afslag naar Tobosa i.v.m. wegwerkzaamheden was een deel van de weg naar die afslag afgesloten; een bereidwillige Spanjaard die zijn hond uitliet was bereid om ons naar de juiste afslag te begeleiden.. Toboso bekend? neen, even iets erover vertellen, het is de stad waar de geliefde van Don Quijchote, Dulcinea.. van 1 april tot 1 mei wordt er in Toboso Cervantes, de schrijver van het boek, herdacht.. Ook wij deden mee aan die herdenking zij het wel pas op 03 mei, we namen er een colaatje of 2 op een terrasje.. Terwijl ik daar zat werd ik op mijn schouder getikt door een oom agent… zij waren met zijn 2-en en hij maakte mij duidelijk dat de rijdende camera op de fiets een makkelijke prooi van dieven waren en verzocht mij vriendelijk die van de fiets te verwijderen, onder een veelvoud van ‘gratie-jassen’ deed ik dat maar vervolgens. Aangezien er geen echte ‘weg’ op de kaart staat tussen Toboso en Moto del Cuervo moesten we wel de camino volgen, even buiten Tobosa bij het kerkhof niet rechts er langs op maar links...daar aangekomen bleken we weer op een echt stuk van de Ruta de Don Quijchote uit te zijn gekomen en volgde tot Moto de Cuervo een schitterend stukje, dwars door wijn- en olijfgaarden.. ik hoop dat de foto’s dat ook laten zien. Toen we een km. of 5 voor MdC waren zagen we boven die plaats op een helling 7 Molinos de Viento staan, echte, geen replicas… wij erheen en enkele foto’s genomen, hier vocht mijn voor- voor- voor- vader dus tegen, denkend dat het kastelen waren.. Na deze stop was het nog maar een km. of 15 naar ons einddoel van vandaag, Belmonte.. er ontspon zich een discussie tussen ons, de weg rechtdoor langs de windmolens of iets terug naar beneden en dan de weg linksaf slaan… dit’s keer dreef ik door en Josine sputterde nog even na… 15 km lange rechte weg en je zag Belmonte al van verre liggen, ook het aldaar gelegen kasteel en kerk.. Maar toen… ik wist dat ik via Booking.com een casa rural gebookt had, maar adres?? nergens aanwijzingen.. wel een groot hotel maar die had een andere naam… geen Insula en nog iets van Barataria… of zoiets.. wist wel dat bij dat booken een foto stond waarbij vanuit het raam van de kamer het kasteel te zien was, moest dus aan die kant liggen (van het kasteel); boven op de Monte van Bel lag een soort complex zou het dat dan zijn??? dus omhoog in de 1.. daar aangekomen bleek dat complex een nieuw onderkomen voor seniores te zijn (denk wel voor de beter gesitueerden onder die seniores…) een bejaardenhuis dus… en daar wilde Josine niet in… Dan maar weer terug Belmonte in, terrasje pikken, kijken of ze daar wifi hebben om op mijn telefoon en Booking.com te kijken wat ik dan wel niet gebooked had en waar dat dan wel niet gelegen was… onderweg naar beneden, roept Josine ineens dat ze een straat linksaf wil ingaan.. bergop weer, ik weigerde… Josine zegt dat ze die straat dan maar een stuk inloopt en kijkt bij dat witte huis aan het einde van die straat…. Ik ga akkoord en wacht dus even met de fiets.. denk: ik ga die accu, die nagenoeg leeg is, even wisselen mochten we nog lang bergop moeten zoeken… stopt er een auto naast me en een jonge dame vraagt me iets, maar weer in zo’n snel Spaans dat m’n oren weer klapperen, niet alleen mijn slechte rechter oor, maar beiden.. Zeg haar dat we op zoek zijn naar Insula en nog iets… Een brede glimlach op haar gezicht en zij maakt me duidelijk dat zij degene is die dat regelt… en dat de casa het witte huis is aan het eind van de straat waar Josine al staat te wijzen dat ze het gevonden heeft…. Eind goed, al goed… al was een koude douche wel nodig om weer even af te koelen…
Nu zitten op het terras met een mooi uitzicht op Belmonte aan de koffie en een heerlijke versnapering, gekregen van Seep, helemaal naar hier toe meegenomen, om hier lekker op te peuzelen.
Zo meteen dus de verdere reis plannen.. nu tijd genoeg.. en dan straks Belmonte in voor ‘el cenar’...
hasta luego,

El Jefe..