Azul puro, por primera vez

Toledo, 30 abril 2015, 16.30 horas..

Vroeg uit de veren en vroeg op die van de fiets (verend zadel voor intimi) zorgt ervoor dat je onderweg de tijd kunt nemen voor iets extra’s.. 85 km dat moet te doen zijn. Vlgs. de Mio eerst een opwarmertje, een flink klimmetje en daarna rustig afdalend naar Toledo.. Schitterend weer, bijna stak blauw.. De frisse wind bij vertrek voelde boven op de eerste helling na een km. of 7 heerlijk aan… Daar nog even teruggekeken niet alleen naar wat we al erop hadden zitten maar ook even teruggekeken in de tijd… hier ploegt de boer nog op het lang met 1 PK. Bergaf ander landschap weer, bossen met al op leeftijd zijnde Pineda’s langs de weg zoefden voorbij.. Omdat het Hotel (behorend tot de Toprural keten, aanradertje voor verder op) alleen een mooi habitation bood en géén desayuno besloten we die onderweg te nemen. We kwamen aan in Almorox en namen plaats op een barkruk buiten aan een tafeltje in de lekker warme zon op de Plaza de la Constitucion. De Camarero nam onze bestelling op 2 caffe con lecce met pan tostado.. met tomatenketchup met olijfolie en even later nogmaals dezelfde bestelling nu met jam… Toen hij hoorde dat we Holandés waren, liet hij op zijn mobieltje zijn lief zien, Marjolein vlgs. mij uit Annapalowna polder of zo iets.. een mooi ding voor hem, zij werkte nu hier in de buurt. Daarna nog even de locale pharmacie-shop bezocht omdat mijn lippen in de zon en die wind nogal schraal gaan aanvoelen… stiftje cacao doet bij mij wonderen.. Daarna weer verder.
In Escalona op de oude brug over de Rio Alberche nog even een paar mooie foto’s geschoten… toen bleek dat de accu van de rijdende camera leeg was en de andere die gisteren leeg getrokken was door de video opname’s tijdens de afdaling was ik vergeten te vullen… (Padro, donde comestas?). Via Maqueda bereikte we even na 12.00 Torrijos, onze middagstop voor een lunchje, in een cafetaria/ patisseria/ panadaria / heladaria met de toepasselijke naam ‘’El abuelo Zacharias’ op de Plaza d’Espagna. Enkele cola’s voor mij en voor Josine ‘een Banana-sun’ kreeg hem met de nodige ‘nata’ erop zodat ik best wel weer een paar km. kan omrijden… De bijgeleverde patatas met saus leek meer op een bord ‘kouwe sjoootel’, ging niet helemaal op.. Josine bezocht hier de pharmacie-shop omdat haar nogal gevoelige huidje begon te prikken in de zon en zij geen bescherming bij zich had… Nog 31 km te gaan… bergje op bergje af; op de N 403 die voorbij Torrijos het fietspad langs de A 40 lijkt. El Rio Guadarrama over en toen nog 1 klimmetje met een de mooie naam Mazarabeas Altas y Bajas én daar zag je in de verte de contouren van Toledo al liggen… indrukwekkend beeld al van veraf… Het hotel dat ik al enkele dagen geleden besproken had, lag binnen de muren van de oude stad, vlakbij de Cathedraal.. Ommuurde stad… boven op een helling.. Deze reis nog nooit zo’n steile hellingen gehad, door de nauwe steegjes, over kinderkopjes, leek wel op een stuk van Parijs-Roubaix, alleen stond deze niet in het programma vermeld… zodanig steil dat we van de fiets af moesten, het ging echt niet meer. We móesten die laatste km. lopend, zwoegend, duwend, zwetend en file veroorzakend doordat de achteropkomende auto’s zich aan onze snelheid moesten aanpassen, afleggen… Een koude douche doet dan meteen wonderen… Josine komt ook net uit de douche, haar e-book ligt weer op te laden aan mijn lap-top en zo meteen gaan we de stad in. Ook hier kun je met een bus een rondritje maken, zodat we weten waar we zitten en waar we morgen dan evt. iets kunnen gaan bekijken… iemand ooit in Toledo geweest? ideetjes welkom.

hasta luego,
El Jefe..