Geen 'Cullera' eind fietsen!!

Cullera, 08-05-’15, a las 15.55 horas

Dat was i.t.t. was de naam van dit plaatsje betreft géén ‘Cullura’-eind fietsen.. wat wil je nog meer? Abajo, omlaag dus en dat met een straffe wind in de rug.. Het was windstil op de fiets!! hetgeen dus wil zeggen dat we met een gemiddelde snelheid vandaag van 27km/uur een idem wind in de rug hadden, hadden we die tegen gehad, had dat aangevoeld als stilstaand een wind van 54 km/uur tegen… Normaliter is de ‘fietswind’ als het warm is zeer aangenaam nu echter dus windstil!! en we hadden het dus zeer heet op de fiets.. Een gezegde die we hier van een ‘local’ hoorden was dat het bij de apotheek 29 graden Celcius was… waarom bij de apotheek zul je je afvragen, nietmaar? Welnu bij iedere ‘Pharmacia’ hangt zo’n uithangbord buiten waarop afwisselend de tijd en de temperatuur aangegeven wordt, dus vandaat bij de apotheek vandaag was het 29,5 grados!!, en strak blauw..
De reis begon dus in Bunol (met golfje op de n) en ging via Turis langs de CV 422 en verder op via de CV 50 oor Montroi, Real, Llombai, Catadau, Carlet naar L’Alcudia waar onze eerste pitstop plaatsvond op een plein dat tevens gebruik werd als gymzaal voor de aan dat plein gelegen lagere school. We hebben 2 klassen gymles zien hebben, ze skeelerden van links naar rechts en van rechts naar links over dat plein met telkens andere opdrachten. Ook daar even in een Spaanse krant gekeken en enkele leuke foto's daarin gecopieerd een aan dit verslag toegevoegd (foto's0. Van de camarero hoorden we dat we L’Alcudia niet mochten uitfietsen vooraleer we de ‘Ermita’ ervan gezien hadden, er waren er maar 2 in Europa van dergelijks bouw en schoonheid.. waar die andere lag wist hij ons niet te vertellen. Wij dus erheen, een mooi gebouwtje alleen jammer dat er meteen achter zo’n hoogspanningsmast staat… We hadden hem al van veraf zien liggen omdat die donkerblauwe pannen het zonlicht al van veraf zichtbaar laat terugkaatsen. Helaas ‘cerrado’ zodat we na een rondje eromheen gelopen te hebben, weer op de tandem klommen en verder gingen.. De landschappen veranderen langzaam maar zeker, zagen we eerdere dagen alleen maar wijngaarden, hier verdwijnen die en komen er de ‘zuidvruchten’ tevoorschijn, sinaasappelen, citroenen, perzikken en kiwi’s zo ver als je kunt kijken.. Wat verder weer opvalt is dat de wegen zo goed van kwaliteit zijn, we hebben vandaag weer stukken gefietst over een nagenoeg nieuw wegdek waar genen perro te zien is, werkelijk waar nieuwe wegen en weinig verkeer.. Via Algemesi, bereikten we een klein uurtje later Albalat de la Reina en mijn koningin had zin een een ‘salada mixta’.. gestopt dus en na wat her en der gevraagd te hebben een bar gevonden waar je die kon krijgen… een lunchje dus… Tegen 15.00 weer verder met nog maar een kleine 20 km voor de boeg. Omdat er vlak in de buurt van het hotel wegwerkzaamheden bezig waren waarvan de Mio geen weet had, duurde het even voordat we de weg naar ons hotel gevonden hadden, weer een stijginkje voor niets genomen erbij… Het hotel ligt schitterend op een landpunt zeeinwaarts, voor het hotel staat een vuurtoren..; zelfs vanuit de douche heb je uitzicht op zee!!
Zo meteen gaan we het oude gedeelte van Cullera op de fiets bezoeken en even kijken of we een zwembroekje kunnen vinden die spoorloos van de Kuulen was verdwenen maar die dankzij deze blog weer tevoorschijn is gekomen alleen heb ik daar nú niets aan…
Hasta luego,

El Jefe.