Balneario Hotel (Golf) Cofrentes
Door: sjef
Blijf op de hoogte en volg josine
06 Mei 2015 | Spanje, Cofrentes
Balneario, 6 mayo 2015, 13.30 horas
Dat viel ff mee, verwachte aankomst 14.00, ½ uurtje vroeger al op de plaats van bestemming. Was ook wel een makkie, na de warming-up, Alcala del Júcar van onder uit die kloof omhoog via een beklimming met van die haarspeldbochten was de rest van de tocht redelijk vlak, ook hier nog steeds die klappende rozen. Op de vraag van Pim of je hier ook zaken van de oorlog tegenkomt i.v.m. die ‘poppy fields’ in Vlaanderen natuurlijk, moet ik ontkennend beantwoorden. Het enige wat je hier op kerken en soms enkele los staande monumenten ziet, zijn gedachtenissen aan het verre verleden, in Afrikaanse en andere koloniën gevoerde oorlogen gesneuvelde inwoners van een dorp en ook enkelen die in opstand kwamen tegen het regime, die een coup pleegden; nl. Miguel Primo de Rivera en zijn volgelingen in de twintiger jaren, die beloofde een einde te maken aan de toen heersende sociale onrust in Spanje en ook aan de oorlog in Spaans-Marokka; de Monarchie bleef wel nog bestaan maar koning Alfons de XIII had niets meer te zeggen. Vlgs. mij heeft hier in Spanje alleen de Spaanse burgeroorlog gewoed, waarvan we in Guernica tijdens onze Camino del Norte tocht in 2013 wel iets hebben gezien nl. Picasso's Guernica als muurschildering in Guernica zelf (Guernica's bombardement 26-04-'37). Tot zover deze lezing..
Vandaag wel nog even aan Margraten gedacht (foto).
ln Balsa de Ves ff het dorp in gefietst, d'r was geen kip te zien, nadat we enkele door de straatjes rondom de kerk gereden hadden, zagen we een barretje waarvan de deur openstond, tijd voor een verfrissing.. we waren 12.30 de enige gasten… even later echter was er wel meer werk in de winkel voor de eigenaresse, enkele bewoners kwamen binnen na eerst een tijdje buiten bij de tandem hebben staan kijken, die wilden natuurlijk wel eens weten wie daarop zat… Zij begroetten ons vriendelijk, namen een pilsje en gingen zitten, ons en de TV bekijkend.. Na ½ uurtje weer verder, geen honger, dus niet geluncht, met nog 15 km te gaan was dat wel te overbruggen. Terwijl we net weer op snelheid lagen, zagen we rechts van de weg enkele stenen bouwseltjes langs de weg, een soort Iglo's maar dan van steen. Gestopt en gaan kijken… knap stukje werk, zo'n 3-4 stenen dik bouwwerk met een ruimte binnen waar je makkelijk met 2 personen kunt overnachten… jammergenoeg had ik al in Balneario, enkele km. verder op een Hotel besproken.. enkele foto's geschoten en weer verder. We verlieten de provincie 'Castilla-La Mancha' en doken 'Valenciana' in.. Er stond op eens een waarschuwingsbord langs de kant van de weg: pas op 10% afdaling over 2,5 km… meteen kwamen de instructies van achteren, "remmen en 2 handen aan het stuur!!". Zo gezegd, zo gedaan en we doken weer een kloof in, dit maal veel groter, wijder dan die bij Alcala del Júcar. De andere kant van deze kloof wordt gevormd door de Sierra Martes die we morgen beklimmen.. Het Hotel wat ik geboekt heb, blijkt een golf-HOTEL te zijn.. Bij aankomst om 13.30 is het nog gesloten…, wrsch. siësta? en er is niemand te zien… we wachten wel even af en intussen heb ik tijd om dit verslag alvast te schrijven.. Daarna even douchen, de reis van morgen plannen en dan misschien nog even Cofrentes in dat vlgs. mij aan een grote Embalsa gelegen is waar El Rio Júcar in uitmondt..
hasta luego,
El Jefe
Vervolg….
Het Mill's kwartiertje even afgewacht en toen,14.20 toch maar eens het telefoon no. van Hotel Balneario gaan opzoeken en even bellen waar ze blijven… ik had als aankomsttijd ongeveer 14.00 gezegd…. Ik bel en krijg een vriendelijke receptioniste aan de lijn en ik vraag of ze Engels spreekt, natuurlijk niet.. dus probeer ik, op mijn beste Spaans met een souffleuze naast me op die bruine band (op de foto), haar duidelijk te maken dat ik op personeel zit te wachten en dat ik toch gereserveerd had.. zij bevestigt mijn reservering en zegt dat het hotel gewoon open is, Hotel Balneario Cofrentes… dat van ons had tussen Balneario en Cofrentes nog Golf staan…. we zaten verkeerd…. pompomperom… dus weer op het zadel de golfcourses links en rechts laten liggen, weer over enkele van die kl… heuveltjes in de 1, naar de grote weg en richting Cofrentes… Een km. of 2 verder een drukte van jewelste, een groot hotel links van de weg, zo'n toeristentreintje, een grote bus met toeristen die net uitgeladen worden… zou dit dan mijn besproken hotel zijn, nergens een naam op dat gebouw. Even gevraagd waar de receptie van dít hotel dan wel niet gelegen was, een behulpzame Spanjaard wees ons de weg… het hotel bleek te bestaan uit een heel complex, een kapper, een fysiotherapeut, terminaal baden, appartementen verspreid over zijn 4 vierkante km. schat ik. Daar naar binnen en jawel hoor dit was het. Na ons ingeschreven te hebben, kregen we van die receptioniste te horen waar alles lag, het Balneario Restaurant, het Balneario Cafetaria, het Balneario theater, het Balneario treintje etc. én als toetje kregen we te horen dat we om 19.00 deel mochten nemen aan een bij de prijs inbegrepen sessie van aqua joggen, hydromassage in het zwembad… Kamerjassen etc. waren aanwezig 'en la habitacion no. 3029'.. Terwijl we dus daar aan de receptie stonden zagen we ook de andere gasten van het hotel de lift in en uit gaan , voornamelijk in de leeftijdscategorien van onkel Julius... ook hier vergezeld door ietwat jongere vrouwen alla tante Jeanny… Verder veel oude vrouwtjes alleen en die hebben toch een brutaliteit om voor te kruipen, kunnen hun beurt gewoon niet afwachten, zelfs de receptionist sloeg haar ogen ten hemel toen de zoveelste onze inschrijving op die computer kwam verstoren…. We zaten echt in een terminaal-centrum.. Overal affiches (waarvan ik er slechts enkelen gefotografeerd heb) waarop stond vermeld dat ene dr. Fernandez Torán y su equipo iedere dag spreekuur hield en lezingen in el theatro gaf over hoe je gezond moest leven en wat je daarvoor moest doen en gebruiken natuurlijk. Niet te geloven, een echt Spaans gezondheidscentrum!! alles zat erbij in, fysiotherapie in alle vormen, schoonheidsspecialisten, kapper, allemaal zaken waardoor je je het beste in je vel zou kunnen gaan voelen… Ik dacht nog even aan de bij de SLK vaak gebruikte term 'uitbehandeld'… hoezo uitbehandeld??? Ik hoor de föhn van Josine die is weer aan 't opdrogen.. We gaan zo even rondlopen door dit terminaal bad, kijken of ik een zwembroek kan kopen… Josine heeft er een bij maar weigert gebruik te maken van de bij de prijs inbegrepen waterbeurt… weigert tussen al die 'oude' vellen te gaan zitten… ons jonkie!! net 65 lentes jong…
we zullen zien..
hasta luego, maar dat zal wel na 23.00 uur worden, ik wil Barcelona-Bayern nog ergens gaan kijken, tussen die 'oude vellen' hier of in een bar in het plaatsje Cofrentes zelf 4 km verder op… nadeel daarvan is dat we dan vanavond laat 4km bergopwaarts terug moeten naar ons werkelijk zeer verrassend 'habitacion'.
El Jefe
p.s. zie net dat ik het verslag van gisteravond nog niet gemaakt en van foto's voorzien heb… doe ik dus morgen wel een keer..
Dat viel ff mee, verwachte aankomst 14.00, ½ uurtje vroeger al op de plaats van bestemming. Was ook wel een makkie, na de warming-up, Alcala del Júcar van onder uit die kloof omhoog via een beklimming met van die haarspeldbochten was de rest van de tocht redelijk vlak, ook hier nog steeds die klappende rozen. Op de vraag van Pim of je hier ook zaken van de oorlog tegenkomt i.v.m. die ‘poppy fields’ in Vlaanderen natuurlijk, moet ik ontkennend beantwoorden. Het enige wat je hier op kerken en soms enkele los staande monumenten ziet, zijn gedachtenissen aan het verre verleden, in Afrikaanse en andere koloniën gevoerde oorlogen gesneuvelde inwoners van een dorp en ook enkelen die in opstand kwamen tegen het regime, die een coup pleegden; nl. Miguel Primo de Rivera en zijn volgelingen in de twintiger jaren, die beloofde een einde te maken aan de toen heersende sociale onrust in Spanje en ook aan de oorlog in Spaans-Marokka; de Monarchie bleef wel nog bestaan maar koning Alfons de XIII had niets meer te zeggen. Vlgs. mij heeft hier in Spanje alleen de Spaanse burgeroorlog gewoed, waarvan we in Guernica tijdens onze Camino del Norte tocht in 2013 wel iets hebben gezien nl. Picasso's Guernica als muurschildering in Guernica zelf (Guernica's bombardement 26-04-'37). Tot zover deze lezing..
Vandaag wel nog even aan Margraten gedacht (foto).
ln Balsa de Ves ff het dorp in gefietst, d'r was geen kip te zien, nadat we enkele door de straatjes rondom de kerk gereden hadden, zagen we een barretje waarvan de deur openstond, tijd voor een verfrissing.. we waren 12.30 de enige gasten… even later echter was er wel meer werk in de winkel voor de eigenaresse, enkele bewoners kwamen binnen na eerst een tijdje buiten bij de tandem hebben staan kijken, die wilden natuurlijk wel eens weten wie daarop zat… Zij begroetten ons vriendelijk, namen een pilsje en gingen zitten, ons en de TV bekijkend.. Na ½ uurtje weer verder, geen honger, dus niet geluncht, met nog 15 km te gaan was dat wel te overbruggen. Terwijl we net weer op snelheid lagen, zagen we rechts van de weg enkele stenen bouwseltjes langs de weg, een soort Iglo's maar dan van steen. Gestopt en gaan kijken… knap stukje werk, zo'n 3-4 stenen dik bouwwerk met een ruimte binnen waar je makkelijk met 2 personen kunt overnachten… jammergenoeg had ik al in Balneario, enkele km. verder op een Hotel besproken.. enkele foto's geschoten en weer verder. We verlieten de provincie 'Castilla-La Mancha' en doken 'Valenciana' in.. Er stond op eens een waarschuwingsbord langs de kant van de weg: pas op 10% afdaling over 2,5 km… meteen kwamen de instructies van achteren, "remmen en 2 handen aan het stuur!!". Zo gezegd, zo gedaan en we doken weer een kloof in, dit maal veel groter, wijder dan die bij Alcala del Júcar. De andere kant van deze kloof wordt gevormd door de Sierra Martes die we morgen beklimmen.. Het Hotel wat ik geboekt heb, blijkt een golf-HOTEL te zijn.. Bij aankomst om 13.30 is het nog gesloten…, wrsch. siësta? en er is niemand te zien… we wachten wel even af en intussen heb ik tijd om dit verslag alvast te schrijven.. Daarna even douchen, de reis van morgen plannen en dan misschien nog even Cofrentes in dat vlgs. mij aan een grote Embalsa gelegen is waar El Rio Júcar in uitmondt..
hasta luego,
El Jefe
Vervolg….
Het Mill's kwartiertje even afgewacht en toen,14.20 toch maar eens het telefoon no. van Hotel Balneario gaan opzoeken en even bellen waar ze blijven… ik had als aankomsttijd ongeveer 14.00 gezegd…. Ik bel en krijg een vriendelijke receptioniste aan de lijn en ik vraag of ze Engels spreekt, natuurlijk niet.. dus probeer ik, op mijn beste Spaans met een souffleuze naast me op die bruine band (op de foto), haar duidelijk te maken dat ik op personeel zit te wachten en dat ik toch gereserveerd had.. zij bevestigt mijn reservering en zegt dat het hotel gewoon open is, Hotel Balneario Cofrentes… dat van ons had tussen Balneario en Cofrentes nog Golf staan…. we zaten verkeerd…. pompomperom… dus weer op het zadel de golfcourses links en rechts laten liggen, weer over enkele van die kl… heuveltjes in de 1, naar de grote weg en richting Cofrentes… Een km. of 2 verder een drukte van jewelste, een groot hotel links van de weg, zo'n toeristentreintje, een grote bus met toeristen die net uitgeladen worden… zou dit dan mijn besproken hotel zijn, nergens een naam op dat gebouw. Even gevraagd waar de receptie van dít hotel dan wel niet gelegen was, een behulpzame Spanjaard wees ons de weg… het hotel bleek te bestaan uit een heel complex, een kapper, een fysiotherapeut, terminaal baden, appartementen verspreid over zijn 4 vierkante km. schat ik. Daar naar binnen en jawel hoor dit was het. Na ons ingeschreven te hebben, kregen we van die receptioniste te horen waar alles lag, het Balneario Restaurant, het Balneario Cafetaria, het Balneario theater, het Balneario treintje etc. én als toetje kregen we te horen dat we om 19.00 deel mochten nemen aan een bij de prijs inbegrepen sessie van aqua joggen, hydromassage in het zwembad… Kamerjassen etc. waren aanwezig 'en la habitacion no. 3029'.. Terwijl we dus daar aan de receptie stonden zagen we ook de andere gasten van het hotel de lift in en uit gaan , voornamelijk in de leeftijdscategorien van onkel Julius... ook hier vergezeld door ietwat jongere vrouwen alla tante Jeanny… Verder veel oude vrouwtjes alleen en die hebben toch een brutaliteit om voor te kruipen, kunnen hun beurt gewoon niet afwachten, zelfs de receptionist sloeg haar ogen ten hemel toen de zoveelste onze inschrijving op die computer kwam verstoren…. We zaten echt in een terminaal-centrum.. Overal affiches (waarvan ik er slechts enkelen gefotografeerd heb) waarop stond vermeld dat ene dr. Fernandez Torán y su equipo iedere dag spreekuur hield en lezingen in el theatro gaf over hoe je gezond moest leven en wat je daarvoor moest doen en gebruiken natuurlijk. Niet te geloven, een echt Spaans gezondheidscentrum!! alles zat erbij in, fysiotherapie in alle vormen, schoonheidsspecialisten, kapper, allemaal zaken waardoor je je het beste in je vel zou kunnen gaan voelen… Ik dacht nog even aan de bij de SLK vaak gebruikte term 'uitbehandeld'… hoezo uitbehandeld??? Ik hoor de föhn van Josine die is weer aan 't opdrogen.. We gaan zo even rondlopen door dit terminaal bad, kijken of ik een zwembroek kan kopen… Josine heeft er een bij maar weigert gebruik te maken van de bij de prijs inbegrepen waterbeurt… weigert tussen al die 'oude' vellen te gaan zitten… ons jonkie!! net 65 lentes jong…
we zullen zien..
hasta luego, maar dat zal wel na 23.00 uur worden, ik wil Barcelona-Bayern nog ergens gaan kijken, tussen die 'oude vellen' hier of in een bar in het plaatsje Cofrentes zelf 4 km verder op… nadeel daarvan is dat we dan vanavond laat 4km bergopwaarts terug moeten naar ons werkelijk zeer verrassend 'habitacion'.
El Jefe
p.s. zie net dat ik het verslag van gisteravond nog niet gemaakt en van foto's voorzien heb… doe ik dus morgen wel een keer..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
