'de mosselmannen'...

Toledo, 30 abril, a las 22.45 horas..

Vruug uut de veren, vruug op de veren en er weer relatief vruug in.. Avondje Toledo achter de rug. We namen de bus-rondrit van 19.00 uur in zo’n dubbeldekker.. en waren benieuwd wat die ons wijzer zou maken over Toledo… Vroeg me wel al af hoe die bus door die nauwe straatjes zou kunnen.. Dat gebeurde dus ook niet… een in het Hoog Duits pratende mw. deelde me mede wat Toledo door de eeuwen heen allemaal had meegemaakt. Iedereen had hier gewoond, Romeinen, Muselmannen (van ‘ja ken jij de mosselman, de mosselman), Joden, etc.etc. Er waren hoogtij dagen m.n. zo omstreeks 1600 (El Greco).. volgens mij hadden WIJ toen ook hoogtijdagen… ‘de gouden eeuw’. Ondertussen, of zeg maar liever boventussen, reed die dubbeldekker aan alle kanten om Toledo heen… Toledo ligt, zoals we al ervaren hadden, boven op een heuvel.. voor de helft beschermt door ‘El Tajo’ (de Taag) die van hieraf richting Lissabon stroomt, richting onze Portugese vriend uut Wanroij.. De andere helft van de oude stad is dubbel-ommuurd.. indrukwekkend bouwwerkje. De gezichten op die stad vanuit de bus waren eveneens indrukwekkend, ik hoop dat de fotoos daar iets van laten zien.. Om 20.00 dus uit de bus en wat door die smalle straatjes gelopen, Josine wilde nog een terrasje in de zon pakken, maar door die smalle straatjes met hoge huizen valt bijna om deze tijd geen zonnestraaltje meer (of het moest die van mij zijn) op haar op een of ander terrasje. Het was er best fris tussen al die huizen in die nauwe straatjes zodat we besloten ergens binnen op te warmen en die locatie vond Josine.. ‘La madrigudad de la Trinidad’, een paar 100 m. van ons hotel… Het was er beregezellig, en werd navenant 21.00 naderde steeds drukker.. steeds meer mensen die kwamen ‘comerren’ … wij dus ook maar daar gebleven ‘comerren’.
El primer plato (groot genoeg por dos personas): ‘Roasted rod peppers ventresca (belly of tuna)’ gevolgd door een ‘seafood paëlla”; aan de ons gepresenteerde kaart was te zien dat de dame wist dat we geen Spanjaarden waren… Dit alles werd verorberd onder het genot van een flesje witte wijn van deze streek, een vino blanco die op de tafel stond met als vermelding ‘AllozO’, een verdejo van de La Mancha.. heeeeeerllllllluuuuuuk.. Als toetje had ik nog wel zin in een Helado chocolata en Josine in een kopje koffie met melk..
Morgen…. een feestdag hier en een ingelaste rustdag voor ons… Josine wil in zo’n treintje door die nauwe steegjes rijden en de ‘Mezquita Tornerias’ zien, ikke: ‘el museo de El Greco’ en de binnenkant van de cathedraal waar ik dan nog een kaarsje kan opsteken op verzoek van el Padre Gerardo en tevens eentje ter ere van de heilige Antonius alhoewel ik die ook niet in staat acht mij mijn verloren gegane fles aftershave terug te brengen… vorig jaar met dat maat 64 helmpje lukte dat ok nie.. en dit jaar ‘hub ich die sjpang van dun heilige Antonius toch waal op mien ongerhumme vastgespeldj, Pierre’

Buenas noches, hasta manana